شبكه های اجتماعی با ما چه می كنند؟

سئو مئو: «نیرویی برای به اشتراك گذاشتن و برای بازتر و مرتبط تر ساختن دنیا»؛ «برای ارتباط با مردم، بیان حالات خود و برای فهمیدن اتفاق هایی كه در حال رخ دادن اند»؛ «راهی سریع، زیبا و سرگرم كننده برای به اشتراك گذاری زندگی ات با دوستان و خانواده»؛ این ها، شعارهای شبكه های اجتماعیِ «فیسبوك»، «توییتر» و «اینستاگرام» درباره ی ماهیت وجودی خود هستند. اما این شعارها، جلوه ای ناچیز، حتی فریبنده از كاركردهای اصلی شبكه های اجتماعی می نمایانند.
این شركت ها، تبلیغ گران و برخی دانشگاهیان، باور دارند كه شبكه های اجتماعی محیطی آزادند كه هر كاربر می تواند بدون محدودیت در آن فعالیت كند، سخن بگوید، دیده و شنیده شود. چنین باوری، تصویر یك جامعه ی به دور از سلسله مراتب ها و نیروهای محدودگر را می رساند. بنیان این باور هم آن است كه شبكه های اجتماعی، محیط هایی همگانی و مشاركتی هستند كه با فعالیت خود كاربران ساخته می شوند. اولین مشكل همین جاست. این بنیان استدلالی، مهم ترین خصوصیت مشاركتی و همگانی بودن یك فضا را نادیده می گیرد؛ شیوه ی اداره و گرداندن آن را. گردانندگان، هدف گذاران و سازندگان این محیط ها، شركت ها هستند و كاربر تنها در محدوده ای كه برای او تعیین شده است، آزادی عمل دارد.
پردنبال كننده ترین كاربران توییتر
منبع: www.statista.com