بومی سازی در كدام خدمات شبكه ملی اطلاعات ضروری است؟

بگفته رئیس سازمان فناوری اطلاعات، در بعضی خدمات شبكه ملی اطلاعات مانند شبكه اختصاصی دولت این نیاز وجود دارد كه اغلب محصولات، بواسطه ایمنی و امنیتی كه ایجاد می كنند، از محصول داخلی استفاده كنند، درحالی كه در خدمتی مانند اینترنت این لزوم وجود ندارد.
به گزارش سئو مئو به نقل از ایسنا، در سند معماری و طرح کلان شبکه ملی اطلاعات، بومی سازی و ارتقای ۲۰ درصدی استفاده از خدمات بومی مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. هم اکنون در توسعه شبکه ثابت، ۷۰ درصد تجهیزات مورد نیازمان را می توانیم در کشور تولید نماییم و به اعتقاد مسئولان، در سال های پیش رو باید یک جهش بزرگ در این عرصه ثابت داشته باشیم.
در این راستا امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات نیز به تارگی با تاکید بر ضرورت استفاده از تجهیزات داخلی در شبکه ملی اطلاعات اظهار داشت: شبکه ملی اطلاعات، ارائه دهنده خدمات متنوعی همچون اینترنت یا شبکه های اختصاصی است. در برخی از شبکه های اختصاصی این نیاز وجود دارد که اغلب محصولات، ولو این که کیفیت پایین تری نسبت به رقیب خارجی داشته باشند، بواسطه ایمنی و امنیتی که ایجاد می کنند، از محصول داخلی استفاده کنند که در این خصوص می توان به شبکه اختصاصی دولت اشاره نمود. در بعضی دیگر از این خدمات مانند اینترنت، چنین ضرورتی وجود ندارد و محصولاتی که قابل رقابت با محصول خارجی هستند، می توانند مورد استفاده قرار بگیرند.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات موانع موجود بر سر راه استفاده از تجهیزات تولید داخل در شبکه ملی اطلاعات را در دو بخش ارزیابی و بیان کرد: قسمتی از این موانع شامل محیط عمومی است. به عبارت دیگر، متاسفانه در بعضی موارد واژه شبکه ملی اطلاعات با نوعی فیلترینگ، مسدودسازی و محدودیت برای شهروندان پیوند خورده که یک اشتباه بزرگ است.
وی افزود: اینترنت بعنوان یکی از اصلی ترین خدماتی است که روی شبکه ملی اطلاعات ارائه می شود. اما شبکه های اختصاصی، قاعدتا خارج از اینترنت قرار دارند و جایی است که شبکه ای مانند شبکه اختصاصی دولت در آن وجود دارد و یا محیطی است که دستگاه های مختلف به یکدیگر متصل می شوند و به رد و بدل کردن اطلاعات می پردازند. در چنین وضعیتی، نیاز به صیانت از داده های شهروندان و حفظ محرمانگی داده ها وجود دارد. برای اینکه به هر حال بخش عمده ای از مکاتبات اداری را مکاتبات محرمانه می سازند و این بخشی است که آنرا مشکلات فرهنگی شبکه ملی اطلاعات می دانیم.
رئیس سازمان فناوری اطلاعات درباب بخش دوم موانع موجود توضیح داد: بخش دیگر به نگاه و تجربه موجود درباب پشتیبانی از تولیدکننده داخل بازمی گردد. در بسیاری مواقع، حمایت انجام شده صرف نظر از نگاه مزیت رقابتی یا نگاه به حیطه استفاده بوده است که منجر شده، تمایل جدی به استفاده از این نوع تجهیزات وجود نداشته باشد و وجود تجربیات قبلی در نوع استفاده موثر باشد که جنس این موانع را می توان فناورانه و اقتصادی برشمرد.
ناظمی، راهکار موجود بمنظور برداشتن موانع مورد اشاره را نوعی واقع گرایی دانست و اشاره کرد: زمانی می توانیم کار خودرا مثمرثمر پیش ببریم که واقع گرایانه بدانیم، کدام محصول را با چه هدفی استفاده می نماییم. قسمتی از محصولات باید توانایی رقابت با تولیدکنندگان جهانی را داشته باشند و برخی خیر. پس جای کارکرد این محصولات با یکدیگر متفاوت می باشد.
وی تصریح کرد: باید در جاهایی که محرمانگی و صیانت از داده ها حایز اهمیت است، از محصولاتی استفاده نماییم که فاکتور امنیت در آنها مورد توجه قرار گرفته است. اما جایی که خدمات عمومی در بین است، مانند اینترنتی که مردم از آن استفاده می نمایند، باید مزیت رقابتی حایز اهمیت باشد. پس نباید فراموش کرد که اختلاط یا جا به جا قرارگرفتن این دو با یکدیگر، موجب عدم موفقیت در هر دو بخش خدمات عمومی و شبکه های اختصاصی می شود.
قبل از این نیز محمدجواد آذری جهرمی -وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- درباب دستاوردهای بومی سازی تجهیزات پیشرفته شبکه ملی اطلاعات اظهار داشته بود: ما دانش فنی لازم را به جهت اینکه به مسیر حرکتی تولید برویم، داریم. وقتی صحبت از تولید می شود، ذهنیت عده ای این است که همه چیز باید در داخل تولید شود. درحالی که ساخت قطعات، نیمه هادی ها و محصولات دیگر، صنایع حائز اهمیت و مهمی هستند که ما در این حوزه ها استفاده کننده از کشورهایی هستیم که تولیدکننده این قطعاتند. اما برنامه ریزی نرم افزاری و مدل خلاقیتی که برای مدل نهایی به کار می رود، حائز اهمیت می باشد و ما دانشش را در داخل داریم.
وی با اشاره به تاثیرات تولید داخل در کشور، اظهار کرده بود: اثر اول تولید داخل، کاهش قیمت تمام شده است. اگر بنا باشد قیمت تولید داخلی نسبت به نمونه خارجی مطلوب و قابل رقابت نباشد، موثر نیست و نمی تواند با اهداف تولید داخل برابری کند. قیمت تولید به تیراژ بستگی دارد، نمونه های خارجی چون بازار بین المللی را از آن خود می کنند، قیمت تمام شده نمونه های تک محصولشان پایین تر از قیمت محصولات ماست. اما در تولید بین المللی و خارجی، هزینه هایی مانند حمل و نقل، گمرک و هزینه های جانبی تعدیلات نرخ ارز را داریم که در نمونه های داخلی نداریم و اینها باید موازنه ای ایجاد کند که قیمت تمام شده نمونه تولید داخل ارزان تر از نمونه خارجی باشد.