گفتگوی تفصیلی مهر با مدیرعامل مخابرات: ناگفته هایی از مشكلات اینترنت ثابت

به گزارش سئو مئو مدیرعامل شرکت مخابرات ایران با تشریح علل عدم توسعه اینترنت ثابت در کشور عامل خیلی از مشکلات صنعت مخابرات را وزارت ارتباطات و به صورت دقیق تر رگولاتوری آن می داند.

خبرگزاری مهر، گروه دانش و فناوری-معصومه بخشی پور: مبحث عدم توسعه اینترنت ثابت در کشور و ادعای وزیر ارتباطات در خصوص اینکه این توسعه نیافتگی به سبب انحصاری است که شرکت مخابرات ایران در این عرصه ایجاد کرده، سبب شد تا با مجید سلطانی مدیرعامل شرکت مخابرات ایران به گفتگو بنشینیم.
وی که چند ماهی است مدیرعاملی شرکت مخابرات ایران را برعهده گرفته اعتقاد دارد که مخابرات نه تنها در این بخش انحصاری ندارد بلکه به رشد و توسعه و تولید در بخش ارتباطات کشور کمک هم کرده است.
مجید سلطانی عامل عدم توسعه و مشکلات این بخش را ساختار فعلی کمیسیون تنظیم مقررات می داند که مستقل نبوده و ریاست آن برعهده وزیر ارتباطات است و ۶ عضو آنرا هم وزیر ارتباطات تعیین می کند!
مشروح گفتگوی خبرگزاری مهر با مجید سلطانی مدیرعامل شرکت مخابرات ایران به شرح زیر است.
*به عنوان سوال اول با توجه به این که صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات یک صنعت پایه شمرده می شود، مبحث تولید و پشتیبانی از تولید در این بخش باتوجه به تاکیدات مقام معظم رهبری چگونه پیگیری شده است؟ به صورت واضح تر سوال این است که مخابرات در عرصه تولید و پشتیبانی از تولید چه دستاوردهایی داشته است و وضعیت تولید در این صنعت چگونه است؟
وضعیت صنعت ICT در کشور وضعیت خوبی نیست. مطابق با آخرین خبری که از دبیر سندیکای صنعت مخابرات اعلام شده، ۲۵ درصد ظرفیت تولید در این بخش فعال است و ۷۵ درصد همچنان خالی است. چون که صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیازمند چرخش نقدینگی است و اگر این مهم اتفاق نیافتد، کل صنعت با مشکل مواجه می شود. به بیان دیگر باید چرخ کارخانجاتی که به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم در این عرصه کار می کنند به حرکت در بیاید. برآورد ما این است که باید سالانه حدود ۵ تا ۶ هزار میلیارد تومان به این صنعت تزریق شود. شرکتهای فعال در این عرصه مثل اپراتورهای همراه به سبب عدم تولید داخل در بخش تجهیزات پسیو، مجبورند از خارج خرید کنند و شرکتهای دیگر هم سرمایه گذاری زیادی در این عرصه نکرده اند
این شرکت مخابرات ایران بوده که بخش عمده تولیدات کارخانجات مخابراتی را در سالهای قبل خریداری می کرده ولی هم اکنون وضع به شکلی است که مخابرات نمی تواند این سرمایه را به صورت سالانه تزریق کند.
*علت چیست؟
علت اصلی این است که پیش از خصوصی سازی شرکت مخابرات ایران، تعرفه تلفن ثابت در بخش اشتراک و در بخش کارکرد، رشد چندانی نداشته است و مضاف بر اینکه در سال ۸۸ پس از خصوصی سازی مخابرات نیز، این تعرفه همچنان ثابت مانده و چه بسا بعضی از مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات هم سبب کاهش این درآمد شده است. برای مثال در سال ۹۲ مصوبه دولت در باره اجرای طرح هم کدی و اصرار وزارت ارتباطات به اجرای آن در کل این سال ها ۸ هزار میلیارد تومان به مخابرات زیان رساند. عدم افزایش تعرفه و مبحث زیانی که از این مصوبه به ما رسید، همه دست به دست هم داد و مخابرات نتوانست سرمایه گذاری لازم را در سالهای قبل در بخش گسترش زیرساخت ها انجام دهد. به بیان دیگر زمانی که جلوی درآمد گرفته می شود، زنجیره تزریق درآمد به صنعت، ایجاد اشتغال، استفاده از محصولات در شبکه مخابرات و در نهایت عرضه خدمات باکیفیت به مردم قطع می شود.
*به طور کل مخابرات چه سهمی از پشتیبانی از تولید دارد و چند درصد از تجهیزات شبکه مخابرات، داخلی است؟
با توجه به اینکه شرکت مخابرات ایران در بخش های تلفن ثابت و سیار، سهم اصلی را دارد یعنی ۵۰ درصد بخش سیار و ۹۹ درصد بخش ثابت در اختیار این شرکت است، حدود ۷۵ درصد سهم تولید داخلی را در این صنعت از آن خود کرده است. شرکت مخابرات ایران مانند یک لوکوموتیو است که باید واگن های بسیاری را دنبال خود بکشد و اگر برای این لوکوموتیو مشکلی پیش بیاید، همه واگن ها سرعتشان کم می شود و یا می ایستند. ما معتقدیم که برای گسترش زیرساخت ها، برای توسعه رقابت با کشورهای دیگر از نظر میزان استفاده از فناوری اطلاعات و هم بالا بردن ضریب نفوذ ICT در اقصی نقاط کشور احتیاج به سرمایه گذاری دارد.
مطالعات ما نشان میدهد که اگر بخواهیم زیرساخت ها را بازسازی و نوسازی کرده و توسعه دهیم در ۵ سال آینده حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان باید به این صنعت تزریق نماییم. بخشی از این سرمایه گذاری باید از راه درآمد شرکت مخابرات و مابقی از دارایی های آن محقق شود تا شاهد اتفاقات خوبی در بخش صنعت و خدماتICT در کشور باشیم.
*جدای از بحث سرمایه گذاری و مشکلات و مباحث مالی، آیا توان تخصصی فنی برای تولید در عرصه ICT وجود دارد یا خیر؟
بله؛ الان کارخانجات مختلفی در لایه های سوئیچ، انتقال، شبکه و دسترسی، تجهیزات تولید می کنند و ما از این تولیدات استفاده می نماییم. خیلی از شرکتهای دانش بنیان در کشور با بهره گیری از انتقال دانش فنی و مهندسی معکوس، موفق به تولید تجهیزات مخابراتی شده اند. امکان دارد در بخشی از تجهیزات که دارای سطح بالاتری هستند و قدرت سرمایه گذاری برای تولید آنها وجود نداشته باشد، وابستگی وجود داشته باشد اما در عمده تجهیزات ما خودکفا هستیم و تقریباً حدود ۷۵ درصد تجهیزات ما در شبکه، بومی است و برای برآورده شدن مابقی نیازها هم به سرمایه گذاری بالایی احتیاج داریم.
*پس هم اکنون مشکل اصلی عدم توسعه از جانب شرکت مخابرات ایران، در ارتباط با نبود سرمایه گذاری است؟
مشکل سرمایه و کمبود نقدینگی جدی است اما ما منتظر افزایش درآمد در سال ۱۴۰۰ نمی مانیم و اساسا سرمایه گذاری خواهیم کرد و باری که مخابرات باید به دوش بکشد را پیشبینی کرده ایم. دراین زمینه در حال آماده سازی مقدمات هستیم. اما به صورت کل باید اظهار داشت که مشکل اصلی شرکت مخابرات، کاهش شدید درآمدها در بخش ارتباطات ثابت است. با وجود تورم موجود در کشور هیچ افزایش درآمدی نداشتیم. برای مثال هزینه تمام شده ایجاد یک خط تلفن در سال ۸۸ حدود ۱۴۰ هزار تومان بود اما در سال ۹۸ به یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان و در سال ۹۹ به ۳ میلیون تومان رسیده است. در همین حال متوسط هزینه نگهداری خط تلفن در یک سال ۴۳ درصد رشد داشته است. برای خرید یک متر فیبرنوری ۲۴ کر، ما در سال ۸۸ مبلغ ۱، ۶۰۰ تومان پرداخت می کردیم و الان باید آنرا ۲۵ هزار تومان بخریم. یک دستگاه روتر با ظرفیت متوسط که در سال ۸۸ به قیمت ۷۰ میلیون تومان بود در سال ۹۹ به یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان رسیده است. با این وجود درآمد مکالمات سالانه مخابرات از تلفن ثابت منفی ۲ درصد رشد داشته و از ۱، ۴۸۰ میلیارد تومان در سال ۹۸ به ۱، ۴۵۰ میلیارد تومان در سال ۹۹ رسیده است. اما مخابرات با دارایی ها و توانمندی هایی که داشته توانسته در این چند سال روی پا بایستد در صورتیکه در هیچ کشوری با این وضعیت اپراتور دوام نمی آورد.
*وضعیت توسعه شبکه اینترنت ثابت چگونه است؟ وزارت ارتباطات مدعی است که مخابرات عامل عدم توسعه اینترنت ثابت در کشور است. آیا شما می پذیرید که مخابرات مقصر این عدم توسعه هستید؟
ما این ادعا را نمی پذیریم.
الان بیشترین پورت پرسرعت اینترنت ثابت را در کشور شرکت مخابرات دارد. همینطور پیشرفته ترین و پرسرعت ترین خدمات اینترنت پرسرعت را مخابرات عرضه می دهد مثل VDSL و FTTH و… از طرفی دیگر سختگیرانه ترین قوانین ضدانحصار در دنیا را هم سازمان تنظیم مقررات برای مخابرات تصویب کرده و ما همه را اجرا کرده ایم. این آدرس اشتباه است که مخابرات مانع توسعه اینترنت ثابت است. هم اکنون و با این شرایط هرچه اینترنت ثابت بیشتر توسعه پیدا کند، چه توسط خود مخابرات، چه توسط fcpها -که روی شبکه مخابرات خواهد بود- به نفع ماست و درآمد ما بیشتر خواهد شد.
مانع اصلی عدم توسعه اینترنت ثابت، عدم توجیه پذیری سرمایه گذاری در این صنعت است.
علت اصلی عدم توسعه در زیرساخت ها، مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات است. مسئول توسعه اینترنت در کشور فقط شرکت مخابرات نیست. وضعیت سایر اپراتورهای چگونه است؟ باید دید که آنها در چند سال گذشته به چه وضعیتی گرفتار شده اند. توسعه در زیرساخت ها احتیاج به نقدینگی دارد و با حرف و سخنرانی مشکلی حل نمی گردد. مخابرات از زمان خصوصی سازی ۶۰ هزار میلیارد تومان بابت مالیات، بیمه و سهم سازمان تنظیم مقررات و سهام ۲۰ درصدی دولت و سهام عدالت پول به دولت پرداخت کرده است. نزدیک ۵۰ درصد سهام مدیریتی مخابرات هم در اختیار دولت می باشد.
اگر این درآمد را با سال های قبل از خصوصی سازی مقایسه کنید، متوجه رشد و درآمد سرشار این شرکت برای دولت می شوید. اما از این رشد، چیزی برای مخابرات باقی نمانده است. طبق روال استاندارد دنیا هر اپراتوری به جهت اینکه بتواند خودش را توسعه دهد، باید ۱۶ درصد درآمدش را سرمایه گذاری کند و زمانی که این طور جلوی رشد درآمد اپراتور گرفته شود و دریافتی از اپراتور افزایش یابد، دیگر چیزی نمی ماند که بتواند سرمایه گزاری نموده و زیرساخت را توسعه دهد. اما با این همه مسائل و مشکلات، ما الان شبکه به روز و خوب و پایداری در کشور داریم. وسعت کشور ما با سایر کشورها قابل قیاس نیست اما سرمایه گذاری که آنها در بخش ICT برای توسعه خدمات می کنند ۴ برابر ما است. اگر درآمد این بخش منطقی بود و اگر کمیسیون تنظیم مقررات کانال های درآمدی مخابرات را نمی بست و حداقل در ۱۸ سال گذشته سالی یک درصد به آن اضافه می کرد هم اکنون پیشرفته ترین مخابرات و اینترنت را در منطقه داشتیم.
*البته در زمینه کیفیت این خدمات در بسیاری از مواقع با مشکل روبرو می باشیم.
بله قبول دارم. چون که برای مثال در تهران سوئیچی کار می کند که برای ۳۰ سال پیش است. سوال اینجاست که چرا این سوئیچ تابحال تعویض نشده است. ما مقصر این عدم توسعه یافتگی را، کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات می دانیم. رگولاتوری کارش این نیست که فقط به اپراتورها فشار بیاورد بلکه باید طوری عمل کند که این صنعت به حرکت دربیاید و شبکه بازسازی و همه چیز تنظیم شود. نباید فقط درآمد دولت تنظیم شود. وظیفه رگولاتوری تنظیم بازار سرمایه گذاری و درآمد است. رگولاتوری باید بی طرف باشد و منافع همه ذینعان را مد نظر قرار دهد. متاسفانه این نهاد در ایران در هیچ دوره ای بی طرف نبوده است.
*پس تا زمانی که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به شما اجازه ندهد که تعرفه ها را افزایش دهید امکان ارتقا و توسعه و حتی افزایش کیفیت خدمات مخابرات وجود ندارد؟
ما این حرف را نمی زنیم. ما برای سال ۱۴۰۰ پیشبینی توسعه داریم. حتی بدون افزایش تعرفه رقمی حدود ۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان برای توسعه شبکه تلفن ثابت و دیتا در نظر گرفته ایم. اما این شبکه پیچیده است و باید همه لایه های آن همزمان با هم رشد کنند و به روز رسانی شوند تا بتوان آنرا مدیریت کرد. اساسا این مبلغ برای توسعه شبکه کافی نیست و در صورتیکه مبحث تعرفه حل شود ما می توانیم سرمایه گذاری را به ۷ هزار میلیارد تومان برسانیم. چون بخشی از زیان های ما جبران می شود و ما می توانیم آنرا در توسعه شبکه به کار بگیریم.
*سال گذشته قرار بود مخابرات ۵ میلیون پورت VDSL در کشور نصب کند چرا این وعده اجرا نشد؟
این تکلیفی بود که وزارت ارتباطات در ۱۱ استان برعهده ما گذاشت. اینکه چرا انجام نشده به این علت است که تیم قبلی مدیریتی مخابرات هم که منتسب دولت بودند هم همین مشکل را داشته است و نمی توانستند سرمایه گذاری کنند. وقتی بدهی ها روی هم انباشته می شود، قدرت تحرک از شرکت مخابرات گرفته می شود.
البته ما الان مذاکراتی داشته ایم که این طرح را در همه استان ها اجرایی خواهیم کرد.
*هم حالا وضعیت بدهی مخابرات به دولت چقدر است؟
مخابرات به دولت، سازمان خصوصی سازی، بیمه، مالیات، بازنشستگان و کارکنانش، پیمانکاران و کارخانجات بدهکار است. منتها شرکت بزرگی است و این مورد قابل حل است. ما طی ۴ ماه اخیر بخش زیادی از این بدهی ها را پرداخت کردیم و تلاش می نماییم مابقی بدهی ها هم پرداخت گردد. در همین حال برای توسعه هم منابع لازم را در نظر گرفته ایم.
کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات بر مبنای پروانه ای که به اپراتورها می دهد سهمی از درآمدشان را می گیرد. ما در بخش سیار ۲۸ درصد بعلاوه ۳ درصد از درآمدمان را باید به دولت بدهیم. از این ۳۱ درصد، بر مبنای مصوبه وزارت ارتباطات، ۷ درصد به ارتباطات روستایی تعلق می گیرد ولی ۲۴ درصد به صورت مستقیم به خزانه می رود. علاوه بر این بدهی، یک بخش از بدهی در ارتباط با حقوق سهامداران است که طی سالهای قبل به سبب مشکلات شرکت، پرداخت نشده است. بخشی از بدهی در ارتباط با بدهی به سهام عدالت است. مالیات و بیمه را هم نتوانستیم پرداخت نماییم و علت آن به سبب به هم خوردن میزان درآمد نسبت به هزینه ها است. وقتی هزینه های ارزی ۳۰ برابر می شود و هزینه های ریالی در ۱۲ سال ۲۰ برابر می شود و درآمد ثابت می ماند، این مسائل ایجاد می شود.
*ماجرای بسته شدن حساب های مخابرات توسط دولت چه بود؟
به هر حال طلبکار به دنبال به دست آوردن طلبش است. سازمان های مختلف وقتی طلب دارند از لحاظ حقوقی شکایت می کنند و حساب را می بندند و برداشت می کنند. اینها مباحث حقوقی است و نمی گردد گفت چرا این کار را کرده اند. اما در واقع آنکه سبب شده این بدهی ها به وجود بیاید، خودش اقدام حقوقی می کند که حساب ها بسته شود.

*گویا در بودجه سال جاری مبلغی به مخابرات برای توسعه اینترنت تعلق می گیرد؟
بله؛ البته این هم یک شرط دارد که احتمال تحقق آن بعید به نظر می آید. چون که طبق مصوبه مجلس این مبلغ از افزایش ۱۰ درصدی حق السهم اپراتورهایی خواهد بود که قراردادشان در سال ۱۴۰۰ تمام می شود و باید آنرا تمدید کنند. از آن ۱۰ درصد درآمدی که محقق می شود بین نهادهای مختلفی تقسیم شده و بخشی هم به مخابرات می رسد. اما آن درآمد محقق نمی گردد و هیچکدام از اپراتورها در سال ۱۴۰۰ قراردادشان تمام نمی گردد که بخواهند آنرا تمدید کنند.
*با توجه به ادعای وزارت ارتباطات در خصوص اینکه مخابرات در این بخش انحصار دارد، مقرر است پروانه ای برای خدمات درون شهری فیبرنوری به شهرداری داده شود، نظرتان در این زمینه چیست؟
این طور که پیش می رود همه در کار هم دخالت می کنند. هر کسی در شهر کانال و مجوز حفاری دارد ضرورتی ندارد در حوزه ای که تخصص اش نیست دخالت کند. اگر شهرداری ها می توانند ورود کند چرا شرکت آب و فاضلاب یا شرکت گاز و شرکت برق ورود نکنند؟ این کار سازمان تنظیم مقررات به جای تنظیم بازار به هم زدن بازار است و رسمیت بخشی به قانون جنگل در شهر!
اقدام سازمان تنظیم مقررات در دادن مجوز به شهرداری ها برای خدمات درون شهری فیبر نوری به جای تنظیم بازار به هم زدن بازار است و رسمیت بخشی به قانون جنگل در شهر! یکی از موانع کار اپراتورها در کشیدن فیبر و توسعه شبکه همین است که چه در تهران و چه در سایر کشور شهرداری ها بابت واگذاری مجوز حفاری اعدادی بالایی را مطالبه می کنند.
از سوی دیگر قبل از این هم بارها در کمیسیون تنظیم مقررات مسئله عرضه خدمات مازاد دستگاه ها به اپراتورها مطرح شده و حتی در مصوبه ۲۷۱، کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات مجوزی صادر کرد که دستگاه ها امکانات مازادشان را بتوانند به اپراتورهای FCP در چارچوب توسعه شبکه عرضه کنند. اگر شهرداری هم هم اکنون امکانات مازاد و یا فیبری موجود دارد که بیشتر از نیازش کشیده شده است، می تواند آنرا در چارچوب مصوبه ۲۷۱ در اختیار اپراتورها قرار دهد.
پروانه جدیدی که مقرر است به شهرداری تهران عرضه شود، در واقع نفی خدمات و از میان رفتن دارایی شرکتهای FCP وSERVCO است. این در حالیست که سازمان تنظیم مقررات بنا بوده که حافظ منافع شرکتهای ارتباطی باشد و الان با واگذاری پروانه به شهرداری تهران، دارایی و سرمایه گذاری مالکان اپراتورهای خصوصی را از بین می برد.
در مورد انحصار هم باید بگویم مخابرات هیچ انحصاری ندارد و ۱۷ شرکت FCP الان از بستر مخابرات استفاده می نمایند و درآمد خوبی دارند و حتی مسائل و مشکلات ما را هم ندارند. آنها از اول خصوصی بودند و به صورت خصوصی اداره می گردند اما ما یک شرکت دولتی بودیم که تعهدات شرکت دولتی را به بخش خصوصی اضافه کردیم. بنا بر این است که مخابرات بعنوان یک شرکت حاکمیتی و بر مبنای مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، نمی تواند بگوید که در فلان روستا فیبر نمی کشد و به صرفه نیست. اما شرکتهای FCP تنها در مناطقی که دارای صرفه اقتصادی باشد خدمات عرضه می دهند و درآمد خوبی دارند. مخابرات هیچ انحصاری به وجود نیاورده است. در دو ماه اخیر هم قراردادهای بیت استریم ۵۰ درصد شرکتهای FCP را امضا کرده ایم تا از بستر مخابرات استفاده کنند. دستورالعمل آنرا هم ابلاغ کرده ایم. الان قرارداد حدود ۷ شرکت برای اجرا امضا شده است. ما جلسات هماهنگی با این شرکت ها را برای هم افزایی عرضه خدمات به مردم به صورت دوهفته یکبار برگزار می نماییم و به دنبال انحصارگری نیستیم. هم اکنون ۵۰ درصد مشترکان اینترنت آن هم در مناطق با درآمد بالا در اختیار شرکتهای بخش خصوصی است. ما انحصاری نمی بینیم. نکته جالب این است که مخابرات با تعرفه سالهای ۸۴ و ۹۳ به این شرکت ها امکانات می دهد.
*در حال حاضر پیشنهاد شما برای کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات چیست؟ چه رقمی برای افزایش تعرفه ها مدنظر شما است؟
کار ریشه ای این است که در مورد ساختار، اعضا و مدیریت کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تجدید نظر صورت گیرد در غیر این صورت مشکل حل نخواهد شد. بر مبنای مطالعاتی که صورت گرفته در میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، وضعیت ترکیب کمیسیون رگولاتوری هیچکدام از این کشورها مانند کشور ما در اختیار یک وزارت خانه نیست. رگولاتور در همه دنیا مستقل است و با آزادی و استقلال تصمیم می گیرد.
ما نمی خواهیم سبد هزینه خانوار بالا برود. بنا بر این پیشنهاد تغییر تعرفه در ۱۵ مورد که به مردم ربطی ندارد و به شرکتهای تجاری (B۲B) مربوط می شود را به کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات منعکس کرده ایم.
در مورد خطوط ثابت در منازل هم باتوجه به وجود ۲۵ میلیون خط فعال در کشور و هزینه ای که این خطوط در نگهداری و تأمین برق و دایری شبکه استانی دارند، پیشنهادمان را به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و شورای رقابت عرضه کرده ایم.
برآورد ما نشان میدهد که تا آخر سال ۹۹ هر خط تلفن ماهانه ۲۱ هزار تومان هزینه داشته اما میانگین درآمد ما از هر خط در ماه بر مبنای تعرفه مصوب کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، ۶ هزار تومان است و ما در این بخش متحمل زیان هنگفت هستیم. بر این اساس پیشنهاد خویش را به شورای رقابت ارایه داده ایم و این شورا هم از این مورد پشتیبانی کرد و اعتقاد داشت که باید این مشکل حل شود.
پیشنهاد ما این است که هزینه نگهداری را بعنوان هزینه خط از مشترک دریافت نماییم و تا آن سقف اگر مشترک از ارتباطات ثابت استانی و چه برون استانی استفاده کرد، هزینه مکالماتش مجانی باشد. اگر این پیشنهاد مورد تایید واقع شود همه مسائل صنعت مخابرات و مردم و توسعه این بخش حل می شود.
به هر حال در مورد تغییر تعرفه اینترنت، مصوبه مجلس افزایش را در سال ۱۴۰۰ ممنوع کرده است. اما در مورد تغییر تعرفه خطوط تلفن ثابت بستگی دارد که پیگیری ما از کمیسیون تنظیم مقررات و شورای رقابت به نتیجه برسد.
*در مورد خطوط تلفن ثابت، مشکلی که بسیاری از کاربران دارند این است که شما بدون اطلاع آنها، خطوط کم کارکرد را جمع آوری می کنید.
اینها قانون دارد. مطابق قانون اگر تلفنی دو دوره پرداخت نداشته باشد، به وی اخطار داده می شود. در مورد خطوطی که کارکرد ندارند هم مطابق قانون پس از یک سال جمع آوری می شوند. دراین زمینه به آنها اخطار طبق دستورالعمل ارسال می شود. البته با شیوع ویروس کرونا و تاکید بر استفاده از خدمات الکترونیک، اخطار کتبی و اخطار پیامکی به صورت همزمان ارسال می شود و بعد از یک سال مبادرت به تخلیه می نماییم. شماره ای که در اختیار مشترک است جزو منابع ملی است و نباید هرز برود. عده ای در صف تلفن ثابت هستند و زمانی که مشترکی یکسال از این خط استفاده نمی کند، آنرا تخلیه می نماییم و با در اختیار قرار دادن آن به فرد دیگر، از این منابع استفاده بهینه خواهیم داشت.
این موضوعات در تفاهمنامه اولیه به استحضار مشترک می رسد.
*در حوزه اینترنت ثابت هم مبحث کیفیت مطرح است و به سبب عدم به روز رسانی تجهیزات قدیمی و کابل های مسی، امکان عرضه خدمات روی خیلی از خطوط فراهم نیست. در مورد به روز رسانی این تجهیزات چه برنامه ای دارید؟
ضعیف بودن خطوط مشکل فعلی شبکه است و این کیفیت اینترنت را می کاهد. ما برای سال ۱۴۰۰ سیاست هایی در استان ها ترسیم کردیم و رفع مشکلات اینچنینی در اولویت است و تجهیزات در حال واگذاری است. برای جلب رضایت کاربران، بازسازی شبکه دسترسی هم برای منازل در دستور کار است. اعتباری در اختیار استان ها گذاشته شده که کافوهای استان بازسازی شود. پیشبینی می نماییم که در سال ۱۴۰۰ اتفاقات خوبی دراین زمینه بیافتد.

*پس مشکل کیفیت اینترنت و قدیمی بودن کابل های مسی هم به عدم سرمایه گذاری مربوط می شود و با بودجه فعلی هم اکنون نمی توانید آنرا توسعه دهید؟
بله؛ بهبود شبکه مخابرات هزینه زیاد می خواهد. ما طرح نصب کافو و فیبرنوری را برای همه شهرها آماده کرده ایم و در بعضی شهرها حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد هم پیشروی داشته ایم. به هر حال وضعیت مخابرات در حال تحول است اما سرمایه گذاری مداوم نیاز دارد.
کشورهای دیگر برای تغییرات در شبکه و حرکت به سمت نسل های جدید، از کمک های دولت استفاده می نمایند. چون که اعداد و ارقام سنگینی نیاز است اما در کشور ما این اتفاق نمی افتد. بلکه اپراتور بخش زیادی از درآمدش را به دولت می دهد و در تعرفه گذاری هم آزاد نیست. به جهت اینکه خطوط VDSL را توسعه دهیم به سرمایه گذاری نیاز داریم. برای سال ۱۴۰۰ همانطور که گفته شد، ۴، ۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه کنار گذاشته ایم که حدود ۲.۵ میلیون پورت VDSL در کشور راه اندازی نماییم.
برای اینکه خطوط VDSL را توسعه دهیم به سرمایه گذاری نیاز داریم. برای سال ۱۴۰۰ همانطور که گفته شد، ۴، ۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه کنار گذاشته ایم که حدود ۲.۵ میلیون پورت VDSL در کشور راه اندازی نماییم الان تعداد پورت های فعال اینترنت ما در کشور حدود ۵ میلیون است و واگذاری ۲.۵ میلیون پورت جدید، می تواند به توسعه این بخش کمک نماید. در ضمن اگر دولت کمک نماید تا تعرفه ها اصلاح گردد، میتوان این سرمایه گذاری را دو برابر کرد.
*پس در نگاه کلی شما دولت را در عدم توسعه اینترنت ثابت و عدم به روز رسانی تجهیزات مقصر می دانید؟
بله دولت نقش مهمی داشته است و به صورت جزئی تر منظورمان کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات است. در حوزه قانونگذاری هم خلا وجود دارد و قوانین این بخش نیازمند بازبینی است. فرهنگ خصوصی سازی مطابق با سیاست های اصل ۴۴ خیلی در کشور جا نیافتاده است و ما در این عرصه گرفتار افراط و تفریط هستیم.
اعمال محدودیت بیشتر از حدی که در لایه های مختلف برای مخابرات به علل شخصی، سیاسی و بدسلیقگی صورت می گیرد سبب شده مردم نتوانند از خدمات باکیفیت آنطور که مورد انتظار است، بهره ببرند. نگاه حاکمیت در توسعه این بخش باید تغییر کند. مخابرات می توانست در جایگاه بهتری باشد اما الان نیست. مخابرات با قدمت ۶۰ ساله باید می توانست با شرکتهای مطرح دنیا رقابت کند و در بومی سازی فناوری های مورد نیاز نقش داشته باشد نه اینکه افتخارمان این باشد که محصولات خارجی را در شبکه تزریق نماییم. همه دولت ها از صنعت ICT کشورشان حمایت می کنند و واقعاً حیف است با وجود شرکتهای دانش بنیان و پتانسیل تولید و جوانان با استعداد و نخبه، همچنان در ابتدایی ترین مسائل ضعیف باشیم و نتوانیم از این پتانسیل ها استفاده نمائیم.
*وضعیت پاسخگویی مخابرات به مشترکان هم با انتقادات بسیاری همراه می باشد و مراکز تماس مخابرات پاسخگوی کاربران نیستند، دلیل این مشکلات چیست؟
ما در تهران این مشکلات را بیشتر از استان های دیگر داریم. بحث کرونا که پیش آمد مشترکان ما اضافه شدند و به این علت پیشبینی نیروی انسانی و سیستم های مدنظر به جهت اینکه کار روی روال بیافتد، زمان بر بود. اما الان میانگین پاسخگویی مراکز تماس ما غیر از تهران در سایر استان ها در حد استاندارد (حدود ۲۰ تا ۲۵ ثانیه) است و رضایت مشترکان را تأمین می کند. این آمار به صورت ماهانه مانیتور می شود. اما در تهران مشکل جدی تر است. با این وجود ما در دو ماه اخیر سعی کردیم که میانگین زمان انتظار برای پاسخگویی را که بیشتر از ۲ دقیقه بوده، کاهش دهیم. دراین زمینه ۵۰ درصد نسبت به دو ماه قبل بهبود داشته ایم اما هنوز هم به حد استاندارد نرسیده ایم و پیشبینی مان این است که تا آخر فصل بهار، صف انتظار مرکز تماس مخابرات تهران به حد استاندارد برسد.
*در مورد اختلال بوجود آمده در شبکه اجتماعی کلاب هاوس نظرتان چیست؟ اینکه دسترسی به این شبکه در اینترنت ثابت هم اختلال دارد و آیا ادعای وزارت ارتباطات را در خصوص اینکه مخابرات روی این شبکه اختلال به وجود آورده است، می پذیرید؟
این بحث فنی است و ما تیمی را مامور کرده ایم که مبحث را بررسی نمایند و مشخص شود که چه اتفاقاتی افتاده است. تابحال گزارش کتبی دراین زمینه نگرفته ایم و منتظر هستیم که نتیجه بررسی را به ما اعلام کنند. به هر حال مشکلات فنی در شبکه ها پیش می آید. دراین زمینه البته یک پاسخی به وزارت ارتباطات داده ایم و پاسخ تکمیلی خویش را هم بزودی اعلام می نماییم. اما ما بعنوان یک شرکت خدماتی خصوصی اصلاً منطقی نیست که چنین کاری بکنیم، هر چقدر مصرف بیشتر باشد به نفع ماست. محدود کردن و بستن در کشور سازوکار مشخص دارد که همه می شناسند، اپراتور دراین زمینه ها اختیاری از خود ندارد و تابع قوانین بالا دستی است.
بسته شدن یا اختلال دراین زمینه ها را باید از کسانی پرسید که سابقه طولانی در بستن و آهسته کردن نرم افزارهای مشابه دارند و خودشان هم بعداً رسماً اعلام نمودند.
جدای از همه این بحث ها اگر همین همت و سرعت عمل و حساسیت نسبت به معیشت مردم هم وجود داشت خیلی خوب بود! مثل همین وضعیت مرغ و برخی مسائل مشابه.