تأثیر رومینگ ملی بر توسعه و هزینه شبكه ارتباطی
به گزارش سئو مئو پروژه رومینگ ملی یا استفاده از امكانات یك اپراتور دیگر درصورت نبود آنتن یك اپراتور در منطقه، علاوه بر افزایش سطح پوشش ارتباطات، منجربه صرفه جویی در تجهیزات از راه به اشتراك گذاری منابع سه اپراتور اصلی كشور شد.
به گزاش ایسنا، رومینگ ملی اولین بار در خردادماه ۱۳۹۳ بین اپراتور رایتل، همراه اول و ایرانسل برقرار شد. اجرای طرح رومینگ ملی با این هدف انجام شد که چنانچه در منطقه ای، سیمکارت مشترکان آنتن نداشت، آنها بتوانند از آنتن اپراتورهای دیگر که در آن منطقه پوشش دارند، استفاده کنند. این طرح از سال ۱۳۹۷، بین هر سه اپراتور تلفن همراه و دو اپراتور روستایی به صورت فراگیر به اجرا درآمد.
آخرین آمار منتشرشده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی درباره مکالمات از راه رومینگ ملی، از آن حکایت می کند که در مجموع تا آخر سه ماهه ابتدایی سالجاری، بیش از ۱۶ میلیون مکالمه از راه رومینگ ملی بین اپراتورهای مختلف تلفن همراه صورت گرفته است.
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، در ویدئوی «ایران هوشمند»، به پروژه رومینگ ملی پرداخته است. اگر یک اپراتور خدمات شبکه خویش را در اختیار مشترکان اپراتورهای دیگر قرار دهد به این حالت رومینگ گفته می شود. در این حالت وقتی مشترکان تلفن همراه از محدود خدمات دهی شبکه اپراتور خودشان خارج می شوند به صورت خودکار امکان برقراری تماس و دریافت دیگر خدمات تلفن همراه را از راه شبکه سایر اپراتورها دریافت می کنند.
رومینگ ملی از خردادماه سال ۱۳۹۳ افتتاح شد و توسعه و ارتقا کیفی خدمات تلفن همراه سرعت گرفت و قیمت تمام شده هم برای مشترکان کاهش پیدا کرد؛ چونکه با اشتراک زیرساخت های سه اپراتور تلفن همراه دیگر لازم نبود هر اپراتوری دکل و تجهیزات مجزا تهیه نماید. با راه اندازی رومینگ ملی سطح پوشش هم به نحوه چشم گیری افزایش یافت.
