مسیریابی نابینایان در ایستگاه راه آهن با یك اپلیكیشن

به گزارش سئو مئو پژوهشگران دانشكده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیركبیر به پیاده سازی نرم افزاری برای مسیریابی در ایستگاه های راه آهن دست پیدا كردند كه با اضافه كردن قابلیت صوتی در آن، نابینایان از این نرم افزار می توانند برای مسیریابی بهره مند شوند.
به گزارش سئو مئو به نقل از ایسنا، محمدامین سهرابی از برگزیدگان چهارمین دوره جایزه نوآوری و تحقیقات اتحادیه بین المللی راه آهن ها (UIC) طراحی اپلیكیشن برای مسیریابی در ایستگاه های شلوغ و خیلی بزرگ راه آهن را از دستاوردهای تحقیقاتی خود نام برد و اظهار داشت: معمولاً افراد در اماكن شلوغ و بزرگ نمی توانند مسیر خویش را ادامه دهند و یا گم می شوند، ازاین رو طراحی سیستمی برای هدایت این افراد بسیار ضروری می باشد.

وی با اشاره به اینكه عملكرد این اپلیكیشن برنامه مسیریابی ویز (WAZE) است، تصریح كرد: بخشی به نام “واقعیت افزوده” به این برنامه كاربردی افزوده شد، به صورتی كه با استفاده از دوربین گوشی همراه مسیر مورد نظر فرد نشان داده می شود. این برنامه كاربردی در خیلی از اماكن كاربرد دارد؛ بعنوان مثال در بیمارستان ها كه یكسری خطوط راهنما با رنگ های مختلف بر روی زمین كشیده شده است، با استفاده از این نرم افزار می توان مسیر مورد نظر را پیدا كرد. البته در ایستگاه های راه آهن، خطی روی زمین نیست؛ اما با استفاده از دوربین و این برنامه، یكسری خط روی زمین فرض می شود كه اگر این خطوط دنبال شوند، فرد به درستی به مقصد خود می رسد.

سهرابی با اشاره به اینكه اگر ۸۰ خط در ایستگاه های راه آهن وجود داشته باشد، این برنامه شخص را تا سكو و واگن موردنظر راهنمایی می كند، خاطرنشان كرد: همینطور امكانات دیگری مانند نقاط مختلف ایستگاه از رستوران تا اطلاعات و انتظامات در این اپلیكشین مشخص است و فرد با به كارگیری آنها می تواند به راحتی به مقصد برسد.

مجری طرح ارتباط صوتی را همچون خصوصیت های این برنامه كاربردی نام برد و اظهار نمود: از این طریق مسیریابی برای نابینایان تسهیل می شود. فرد نابینا با استفاده از مسیریابی صوتی می تواند به مقصد برسد.

به گفته وی، با اسكن كردن بلیت توسط نابینایان و یا خواندن كد بلیت، اپلیكیشن مبادرت به شناسایی و تأیید این كد می كند و از این طریق مسیر در ایستگاه راه آهن را به فرد نابینا عرضه می دهد.

این محقق دانشگاه صنعتی امیركبیر با اشاره به اینكه در این برنامه كاربردی از GPS (مكان یاب جهانی) استفاده شده است، افزود: از آنجایی كه GPS در مكان های بسته نمی تواند آدرس دهی كند، از سیستمی دیگر به نام (LPS) یا مكان یاب محلی استفاده شد كه برای این منظور تعدادی سخت افزار در ایستگاه نصب می شود تا هم سرعت پردازش مسیر و هم دقت آن تا حد نیم متر افزایش یابد و خطایی نداشته باشد.
این طرح با راهنمایی دكتر فریدون مقدس نژاد عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیركبیر و كریمی از پژوهشگران برتر اجرایی شده است.